انکار پرداخت غرامت جنگی از سوی سران رژیم جمهوری اسلامی و تلاش ناخدا افضلی در رابطه با پرداخت غرامت جنگی و خاتمه جنگ
آقای رفسنجانی برای لاپوشانی سیاست ادامه جنگ که از سوی آیت الله خمینی، خود او و دیگر سران حزب جمهوری اسلامی دنبال می شد، به گونه‌ای آشکارا مساله پرداخت غرامت شصت میلیارد دلار در آن زمان را انکار می‌کند و در این باره می گوید: "حرف هایی در مورد پول غرامت می‌گویند که کنفرانس اسلامی و کشورهای عربی دادند یا می‌خواستند بدهند، دروغ محض است. این موضوع را هم هیچ‌کس به صورت رسمی با ما مطرح نکرد. بنا براین فاصله کسی پیشنهاد مشخصی به ما نداد. اینکه ما نمی پذیرفتیم، واقعیت ندارد. هر کس می‌داند بیاید و بگوید." (مصاحبه رادیو-تلویزیونی رفسنجانی به مناسبت بیستمین سالگرد جنگ ایران و عراق، اطلاعات بین المللی، 8 مهر 1379)
از آنجا که حافظه آقای رفسنجانی گویا در این‌گونه موارد یاری نمی کند، به دو نمونه از یادداشتهای روزانه خود او استناد می‌کنم تا واقعیت امر مربوط به پرداخت غرامت روشن شود.
1. پیشنهاد اولاف پالمه معاون دبیر کل سازمان ملل متحد یعنی یک شخصیت رسمی بین‌المللی در زمینه پرداخت غرامت به ایران که در یادداشت روز 8 اسفند 1360 آقای رفسنجانی چنین آمده است: "دیشب در جلسه شورای عالی دفاع شرکت کردم، گزارش جبهه ها و بحث درباره تهیه مهمات ضروری و پیشنهادهای پالمه بود. خروج عراقی ها از خاک ایران را پذیرفته، مذاکره درباره مرزها منجمله اروندرود و حضور نیروهای ناظران بین المللی در مرزها و پرداخت غرایم جنگی به دو طرف از طرف دولتهای داوطلب، یعنی کشورهای نفت خیز منطقه." (عبور از بحران، ص 496)
2. مورد دوم، دریافت پیغام از سوی یک مقام بلند پایه مسئول در ایران یعنی ناخدا بهرام افضلی فرمانده وقت نیروی دریایی ایران بود که شخصاً به اطلاع آقای رفسنجانی رسانید. این نکته نیز در یادداشت روزانه آقای رفسنجانی به تاریخ 15 اسفند 1360 یعنی یک هفته بعد از پیشنهاد پرداخت غرامت که از سوی اولاف پالمه مطرح شده بود، منعکس است. آقای رفسنجانی می نویسد: "ظهر و عصر ملاقات هایی داشتم. ناخدا افضلی آمد راجع به مین گذاری و مین روبی توضیحاتی داد. او اطلاع داد که وابسته نظامی ایتالیا گفته، کشورهای نفت خیز منطقه مایلند 60 میلیارد دلار خسارت جنگ را از طرف صدام به ایران بدهند." (عبور از بحران، یادداشت آقای رفسنجانی، 15 اسفند 1360، ص 500)
همین دو سند به تنهایی گویاست و نشان از آن دارد که خود آقای رفسنجانی یکی از کارگردانان اصلی ادامه جنگ بعد از آیت الله خمینی بود و جای انکاری در ماهیت سیاست جنگ طلبانه شان باقی نمی گذارد.
